Gelukkig zijn op het werk? Het zou de normaalste zaak van de wereld moeten zijn, volgens de initiatiefnemers van de Week van het Werkgeluk. Deze week staan organisaties in meer dan 40 landen stil bij de vraag wat daarvoor nodig is. Bij MSD reden om zelf ook even voor de spiegel te gaan staan. Hoe doen wij het op dit vlak? We vroegen het HR-directeur Ad Koning.

Eerst maar even de vraag: hoe gelukkig ben jij zelf in je werk? Welk cijfer zou je jouw werkgeluk geven?

“Ik zou zeggen, een 8. Ik heb echt plezier in mijn werk.”

En waar zit ‘m dat in?

“Allereerst omdat ik veel autonomie ervaar. Ik krijg ruimte voor eigen initiatief. Dat is voor mij heel belangrijk. Net als het idee dat je iets waardevols bereikt. En dan vooral ook mét collega’s. Samen iets bereiken, succesen vieren en verbeteren. Dat levert vaak het ‘sprankeltje’ op waardoor je echt met plezier naar je werk gaat. Ik hoop dat iedereen dat ervaart in het werk, ook bij MSD. Maar dat is natuurlijk niet vanzelfsprekend, daar moet je als bedrijf continu aan werken.”

Hoe doe je dat? Wat doet MSD zoal om werkgeluk van medewerkers te bevorderen?

“Werkgeluk is een breed begrip, dus je moet het ook vanuit allerlei invalshoeken benaderen. Hoe divers en inclusief ben je als organisatie? Hoeveel ruimte krijg je om je werk zelf in te richten? Word je écht gehoord? Wat zijn de ontwikkel- en carrièremogelijkheden? Heb je het gevoel dat je werk betekenis heeft?”

Dat laatste zou bij een bedrijf dat belangrijke medicijnen maakt, niet moeilijk moeten zijn…

“Klopt, MSD heeft wereldwijd impact op de gezondheid van honderden miljoenen mensen. Maar MSD is ook een groot bedrijf met heel complexe technologie en processen, waardoor je soms minder hard gaat dan je zou willen.”

Meet MSD het werkgeluk van medewerkers?

“Jazeker. We houden meerdere keren per jaar een medewerkersonderzoek waarin allerlei thema’s aan bod komen die aan werkgeluk raken. Hoe medewerkers hun werk ervaren, of ze vinden dat MSD strategisch de juiste keuzes maakt, maar ook zaken als samenwerking met hun manager. Daarnaast zijn er allerlei initiatieven die ons helpen de vinger aan de pols te houden. Er is bijvoorbeeld een heel actief Women’s Network, dat allerlei sessies en activiteiten organiseert, en daar komt waardevolle feedback uit.”

Waarom is de rol van leidinggevenden zo belangrijk?

“Leidinggevenden hebben een grotere impact op werkgeluk dan vaak gedacht. Iets ogenschijnlijk simpels als je veilig voelen om vrijuit te spreken tijdens het werk, kan een manager enorm bevorderen door het goede voorbeeld te geven. Dat vraagt best veel van leidinggevenden, want gedrag is vaak onbewust. Je moet niet micromanagen, meer coachen. Medewerkers de ruimte geven, en ervoor zorgen dat ze niet bang zijn om fouten te maken. Dat soort zaken hebben we al jaren geleden als beleid geformuleerd. Maar de hamvraag is natuurlijk: doen we het ook echt?”

En?

“Het gebeurt steeds meer, in alle lagen van de organisatie. En dat proces is echt in een stroomversnelling geraakt de afgelopen paar jaar. Ik word als manager vaak geprikkeld om extra kritisch op mezelf te zijn. En omgekeerd worden medewerkers geholpen en aangemoedigd om open te zijn. Want het werkt het beste als je als gelijkwaardige gesprekspartners samenwerkt.”

Je noemde eerder ook diversiteit en inclusiviteit. Hoe draagt dat bij aan werkgeluk?

“Voor werkgeluk moet je je veilig en gewaardeerd voelen. En dan is het niet genoeg als je werkgever zegt dat het bedrijf diversiteit omarmt en dat iedereen gelijk is. Iedereen moet het echt voelen, in de kleine dingen die je dagelijks op het werk meemaakt. Echte inclusiviteit zit vaak in kleine en subtiele dingen die je doet, die je zegt. Het is ook die realisatie, die ons verder helpt.”

Hoe doen jullie dat?

“Het mooie is dat veel initiatieven vanuit de organisatie komen. Er zijn heel actieve netwerken van collega’s die – met steun van het management – allerlei praktische workshops en activiteiten organiseren, bijvoorbeeld over onbewuste vooroordelen of het concept van ‘micro-agressie. Daarnaast zijn we ook op diversiteit en inclusiviteit nu de hele organisatie aan het doormeten, om te weten waar we staan. En het mag geen vrijblijvend iets zijn. Dus we vragen iedereen, van hoog tot laag, om op dit gebied doelen voor zichzelf te formuleren. Die we weer meenemen in de beoordeling.”

Werkgeluk betekent ook, je zei het al, niet op je tenen hoeven lopen.

“Klopt. Er gebeurt binnen MSD heel veel tegelijk, en dat vraagt ook het nodige van onze mensen. Dus het is belangrijk jezelf én elkaar goed in het oog te houden. We hebben MSD-breed en op het niveau van onze lokale sites programma’s en werkgroepen die daar veel ondersteuning bij bieden. Denk aan trainingen, workshops, apps en sportfaciliteiten, en als er behoefte aan is ook de mogelijkheid van psychologische hulp.”

Aan activiteiten geen gebrek dus…

“Nee, maar dit is maar één deel van het verhaal. Wat mij betreft ligt de grootste uitdaging niet het aanbod van tools en programma’s, maar in het beheersbaar houden van het volume aan werk voor onze medewerkers. Een overvolle geest heeft in de basis behoefte aan mentale ruimte of rust, dat gaat in eerste instantie vóór al het andere. Dat realiseren we ons nog vaak onvoldoende. Een ander voorbeeld: Bij MSD werken veel mensen in ploegendiensten en de productie van onze medicijnen staat vanzelfsprekend voorop. Dat kan beperkend werken op de mogelijkheden die medewerkers voor zich zien om zich te ontwikkelen. Dit is geen gemakkelijk onderwerp, maar we werken er hard aan om daar oplossingen voor te vinden.”

Laat je je daarbij ook inspireren door andere bedrijven?

“Uiteraard. Wat ik heel interessant vind, is de ontwikkeling van hybride en meer flexibele vormen van werken, wat door COVID in een stroomversnelling is gekomen. Ik zie bedrijven die naar nieuwe modellen zoeken, óók in een minder voor de hand liggende omgeving. Dat prikkelt. De uitdaging bij ons is dat een groot deel van ons werk uit productie bestaat. Lijnen moeten draaien, daarvoor heb je mensen op locatie nodig en een vast ploegenritme. Dan lijkt hybride werken ondoenlijk en kan zelfs deeltijdwerken lastig zijn. Toch gaan we kijken wat op dat vlak mogelijk is.”