Twintig jaar geleden begon ik bij MSD – als senior microbioloog in South Granville, Australië. Sindsdien heb diverse rollen in allerlei landen vervuld, verschillende culturen ervaren en aan uiteenlopende dingen gewerkt. Eén ding vormt een rode draad door dit alles: de toewijding van al mijn collega’s aan onze missie om levens te redden en te verbeteren, waar ter wereld ze zich ook bevinden.
Dit najaar ben ik gestart als manager van de productielocatie van MSD in Haarlem. Toen ik begon wist al een aantal dingen over deze locatie. Bijvoorbeeld dat het een van de expertisecentra van MSD is voor het verpakken van innovatieve medicijnen en vaccins. Of dat het een logistieke hub is voor de distributie naar meer dan 140 landen. Wat ik eerder niet wist is dat Haarlem wereldwijd ook de enige plek is waar Mectizan wordt gemaakt: een middel dat voorkomt dat miljoenen mensen ernstig ziek worden door rivierblindheid en olifantsziekte.
Dit jaar viert het Mectizan Donation Program zijn 35e verjaardag. Het programma is opgericht in 1987 en is het langstlopende programma voor het doneren van medicijnen voor vergeten tropische ziekten. Het programma werkt samen met partners in meer dan 45 landen in Afrika, Latijns-Amerika, het Caribisch gebied, het Midden-Oosten, Zuidoost-Azië en de westelijke Stille Oceaan aan een toekomst zonder rivierblindheid (onchocerciasis) en lymfatische filariasis (LF of elephantiasis).
Twee uiterst ziekmakende infectieziekten, die voorkomen in veel van de armste gebieden op aarde. Rivierblindheid is al eeuwenlang een groot gezondheidsprobleem rond de evenaar. Pogingen om dit probleem aan te pakken begonnen in de jaren 70 van de vorige eeuw. MSD beschikte toen al over ivermectine – de werkzame stof in Mectizan – om dieren te behandelen, maar voor zover toen bekend werkte dat niet tegen parasitaire infecties bij mensen. Totdat William Campbell van MSD in 1978 ontdekte dat ivermectine effectief was bij rivierblindheid. Tests bevestigden dat één tablet per jaar voldoende zou kunnen zijn om de ziekte onder controle te houden en Campbell won later de Nobelprijs voor deze ontdekking.
Destijds liepen 100 miljoen mensen gevaar die geholpen konden worden met Mectizan, maar al snel werd duidelijk dat mensen in deze arme landen de medicijnen nooit zouden kunnen betalen. Roy Vagelos, destijds CEO van MSD, besloot daarom om Mectizan kosteloos beschikbaar stellen volgens het motto ‘zo veel als nodig, zo lang als nodig’.
Die belofte houdt stand: vandaag de dag werkt een zeer toegewijd en loyaal team van MSD Haarlem-collega’s nog steeds aan de productie van meer dan 1 miljard (!) Mectizan-tabletten per jaar, bestemd voor het Mectizan Donatie Program. Deze Haarlemse pillen bereiken nu gemiddeld drie miljoen mensen per jaar. Helpt dat ook echt? Ja, want we liggen op koers om in 2030 beide ziekten wereldwijd uitgebannen te hebben.
Het maakt me trots om te werken voor een bedrijf dat zo’n enorme wereldwijde impact heeft. En ik ben nederig dat ik de kans krijg om ons Haarlemse productieteam te leiden. Samen maken we echt het verschil voor de wereldwijde gezondheid van mensen. En ook in de toekomst blijven we gefocust op dat doel, zo lang als nodig is.
Frank Lentini, plantmanager, MSD Haarlem